Την Τετάρτη 28/2 οι απεργοί εκπαιδευτικοί του Κιλκίς ένωσαν τη φωνή και τη δύναμή τους με τους δεκάδες χιλιάδες απεργούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τους αγρότες, τους επαγγελματίες, τους φοιτητές και τους μαθητές, σε όλη την Ελλάδα!
Την Τετάρτη 28/2 ζήσαμε μία
συγκλονιστική απεργία
που έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα: «Το
δίκιο και η ζωή θα κερδίζουν», «Το έγκλημα στα Τέμπη δεν ξεχάστηκε και ούτε θα
ξεχαστεί, θα κάνουμε τα πάντα για να μην συγκαλυφθεί».
Την Τετάρτη 28/2 το σύνθημα «Τα κέρδη
τους ή οι ζωές μας» αντήχησε απ’ άκρη σ’ άκρη, σε πάνω από 80 πόλεις, χάρη στην πρωτοβουλία και την
οργάνωση της απεργίας από 260 και πλέον πρωτοβάθμια σωματεία, 21 ομοσπονδίες, 37
εργατικά κέντρα.
Όλοι μαζί μετατρέψαμε την
οργή και το θυμό μας σε αγώνα για ζωή! Για να μην ξεχαστεί το έγκλημα στα Τέμπη,
για να πληρώσουν αυτοί που φταίνε.
Για να μη ζήσουμε άλλα «Τέμπη», εξαιτίας της πολιτικής που μετράει τα πάντα στο
ζύγι του κέρδους. Για να ζούμε και να εργαζόμαστε με αξιοπρέπεια κόντρα στην πολιτική
της οικονομικής και εργασιακής εξαθλίωσης. Για το δικαίωμα στη μόρφωση για
όλους τους μαθητές μας.
Η
επιτυχία της απεργίας είναι ακόμα μεγαλύτερη αν σκεφτούμε ότι πραγματοποιήθηκε
κόντρα σε θεούς και δαίμονες.
Κόντρα στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (όπως
και της πλειοψηφίας του Εργατικού Κέντρου Κιλκίς) που για λογαριασμό της κυβέρνησης και
της εργοδοσίας επιδίωξε να μην κουνηθεί φύλλο και η οργή να μείνει βουβή.
Κόντρα στις δυνάμεις του κυβερνητικού
συνδικαλισμού στην ΑΔΕΔΥ
(όπως και του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ Κιλκίς, το
οποίο δεν συνεδρίασε ποτέ για την απεργία) που χωρίς αιδώ καταψήφισαν την απεργία
και ταυτίστηκαν με την επιλογή των κομμάτων τους, ώστε το θέμα να κλείσει άρον
- άρον και να μπουν κάτω από το χαλί οι διαχρονικές ευθύνες για την πολιτική
των ιδιωτικοποιήσεων.
Κόντρα σε όσους συνδικαλιστές δεν
έκαναν το παραμικρό για
την επιτυχία της απεργίας, δεν εμφανίστηκαν στις απεργιακές συγκεντρώσεις,
πιθανών ορισμένοι… δεν συμμετείχαν ούτε καν στην απεργία.
Η ίδια η ζωή, η
επιτυχία της απεργίας και η πολύ μεγάλη συμμετοχή εκπαιδευτικών στις
συγκεντρώσεις,
διέψευσε όσους προσπαθούσαν να καλλιεργήσουν την ηπατοπάθεια, λέγοντας μέρες
πριν ότι «δεν θα έχει επιτυχία η απεργία», ότι «οι εκπαιδευτικοί δεν
ενδιαφέρονται και δεν κινητοποιούνται».
Η απεργία
αλλά και οι αγώνες των τελευταίων ημερών όπως των αγροτών, των φοιτητών, της
εργατικής τάξης σε μεγάλους κλάδους και χώρους δουλειάς είναι το πιο ελπιδοφόρο γεγονός. Φανερώνουν τη δύναμη του λαού,
στριμώχνουν την κυβέρνηση και ανοίγουν προοπτική έντασης του αγώνα. Ο λαός και οι
αγώνες του μπορούν να αντιπαλέψουν κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση, να σαρώσουν το
δήθεν ανίκητο 41%. Αυτή είναι η πραγματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ και την
πολιτική που για κέρδη των λίγων τσακίζει τις ζωές των πολλών.
Αυτός ο
δρόμος του αγώνα είναι που πρέπει να δυναμώσει το επόμενο διάστημα για να γίνει
ο αγώνας μας ακόμα πιο αποτελεσματικός και νικηφόρος!
Ο καθένας και μέσα στα συνδικάτα θα κριθεί από την
συμβολή του σε αυτή την προσπάθεια. Όσες συνδικαλιστικές ηγεσίες ρίχνουν νερό
στο μύλο της κυβέρνησης άμεσα ή έμμεσα, όσοι επιμένουν να αναπαράγουν τη
μιζέρια και την απογοήτευση, όσοι βρίσκουν κάθε λογής πρόσχημα για να
υπονομεύσουν την οργάνωση του αγώνα και να συκοφαντήσουν τις ταξικές και
αγωνιστικές δυνάμεις, θα πάρουν την απάντηση από τους ίδιους τους συναδέλφους
και τις συναδέλφισσες.
Η απεργία στις 28/2/24
έγινε γιατί ήταν ανάγκη αλλά και υποχρέωση μας. Τώρα
προχωράμε στο επόμενο βήμα συσπειρωμένοι στα σωματεία μας και με πίστη στη
δύναμη μας.
Με την επαναπροκήρυξη της απεργίας αποχής ενάντια στην
ατομική αξιολόγηση και από την Ομοσπονδία (δυνατότητα που είναι σε ισχύ) και
κλιμάκωση προκειμένου ο αγώνας να μείνει ανοιχτός με όλα τα μέσα, για όσα
χρειαστεί, ανεξάρτητα δικαστικών αποφάσεων.
Με την κλιμάκωση του αγώνα ενάντια
στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και το νομοσχέδιο που μπαίνει για ψήφιση στις 8/3.
Με ένταση του αγώνα για αυξήσεις
στους μισθούς και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με την προετοιμασία
νέας Απεργίας στις 17/4 και την Πρωτομαγιά.
Με την μεγάλη προσπάθεια για να δυναμώσουμε τη συσπείρωση στα σωματεία μας, να χτίσουμε ένα κίνημα αντάξιο των αναγκών και απαιτήσεων μας μπροστά στο Συνέδριο της ΔΟΕ.
Είμαστε πολλοί, είμαστε αποφασισμένοι, προχωράμε μπροστά!
